مرغ دلم به حلقه ی از بابافغانی شیرازی غزل 158

1 مرغ دلم به حلقه ی مویی نهاده رخ در باغ وصل بر گل رویی نهاده رخ

2 مست وصال چون نشود آنکه هر نفس بیخود بجیب غالیه بویی نهاده رخ

3 افگنده ام عنان دل از دست هر طرف در خون من دواسبه عدویی نهاده رخ

4 در گلشن خیال من از تند باد غم هر برگ لاله بر لب جویی نهاده رخ

5 از دیده ام بجستن آن دانه ی گهر هر قطره ی سرشک بسویی نهاده رخ

6 در بزم عشق هر نفس از گرمی فراق لب تشنه یی به پای سبویی نهاده رخ

7 هر صبح تا بشام فغانی بحاجتی گریان به قبله ی سر کویی نهاده رخ