دلم ز سینه برون رفت و جان بود تنها
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 دلم ز سینه برون رفت و جان بود تنها چو بلبلی به قفس از هم آشیان تنها
2 به یاری تو کنونم کشد خوشا وقتی که بود دشمن جان من آسمان تنها
3 اگر به کشتن خلق جهان چنان کوشی همین تو جان جهان مانی و جهان تنها
4 صداقت دگرش هست جز دمیدن خط گل مرا نبود موسم خزان تنها
5 زخاک کوی تو هم یافتم چو یافت (سحاب) همین نیافت خضر عمر جاودان تنها