دلم آه سحر چون با از بابافغانی شیرازی غزل 203

1 دلم آه سحر چون با دعا دمساز گردانید ز غربت آفتاب من عنانرا باز گردانید

2 هوای دلکش صحرا و آب دیده ی عاشق نهال نازکش خوشتر ز سرو ناز گردانید

3 کدام ابرو کمانت یار و همدم شد درین رفتن که چشم عشوه سازت را شکار انداز گردانید

4 فدای بازی اسبت دل ممتاز درویشان که بس شاهانه ات از همرهان ممتاز گردانید

5 ربود از نرگست باد خزانی رنگ دلداری غرورت غمزه ی مستانه را غماز گردانید

6 هوای زلف مشک آمیز و چشم سرمه سای تو چو تار عنکبوتم زار و بی آواز گردانید

7 مقدس آتشی کان از نهاد شمع سر برزد ز روی تربیت پروانه را جانباز گردانید

8 صبا آورد گرد دامن پیراهن یوسف در بیت الحزن را پرده ی صد راز گردانید

9 همینت بس فغانی در بلاد پارسی گویان که عشقت عندلیب گلشن شیراز گردانید