1 ز اول بامداد سرمستی ور نه دستار کژ چرا بستی

2 سخت مستست چشم تو امروز دوش گویی که صرف خوردستی

1 عاشق روی جان فزای توییم رحمتی کن که در هوای توییم

2 تو به رخسار آفتابی و مه ما همه ذره در هوای توییم

1 دلدار ظریف است و گناهنش اینست زیبا و لطیف است و گناهش اینست

2 آخر بچه عیب می‌گریزند از او از عیب عفیف است و گناهش اینست

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند