دلم بوسه زآن لعل نوشین خوهد از سیف فرغانی غزل 249

1 دلم بوسه زآن لعل نوشین خوهد وگر در بها دنیی و دین خوهد

2 لب تست شیرین زبان تو چرب چو صوفی دلم چرب و شیرین خوهد

3 جهان گر سراسر همه عنبرست دلم بوی آن زلف مشکین خوهد

4 نگارا غم عشقت از عاشقان چو کودک گهی آن و گه این خوهد

5 مرا گفت جانان خوهی جان بده درین کار او مزد پیشین خوهد

6 چو خسروا گر می خوهی ملک وصل چو فرهاد آن کن که شیرین خوهد

7 چو خندم ز من گریه خواهد ولیک چو گریم ز من اشک خونین خوهد

8 نه عاشق کند ملک دنیا طلب نه بهرام شمشیر چوبین خوهد

9 کند عاشق اندر دو عالم مقام اگر در لحد مرده بالین خوهد

10 بماکی در آویزد ای دوست عشق که شاهست و هم خانه فرزین خوهد

11 چو من بوم (را) کی کند عشق صید که شهباز کبک نگارین خوهد

12 درین دامگه ما چو پر کلاغ سیاهیم و او بال رنگین خوهد

13 برآریم گرد از بساط زمین اگر اسب شطرنج شه زین خوهد

14 بدست آورم گر ز چون من گدا سگ کوی او نان زرین خوهد

15 تو از سیف فرغانیی بی نیاز توانگر کجا یار مسکین خوهد