دل من ز اندوه ننگی از کمال‌الدین اسماعیل غزل 51

1 دل من ز اندوه ننگی ندارد چو داند که شادی درنگی ندارد

2 نیالوده از خون جانم زمانه همه تر کش غم خدنگی ندارد

3 کشد تیغ در روی من صبح هر دم چرا، با من آخر چو جنگی ندارد؟

4 ز آب سرشک و ز آه دمادم چه آیینۀ دل که زنگی ندارد؟

5 ندارد بر چشم من ابر آبی بر محنتم کوه سنگی ندارد

6 بخروارها عیش دارند هر کس دلم بیش از اندوه تنگی ندارد

7 بدیدم بچشم خرد روی کارم جز از خون دل هیچ رنگی ندارد