آمرزش من از تو خدایا غریب از فیض کاشانی غزل 165

1 آمرزش من از تو خدایا غریب نیست از بنده جرم و عفو زمولا غریب نیست

2 وهابی و جوادی معطی ذوالمنن بنوازی ار بلطف گدا را غریب نیست

3 افتاده ام بخاک درت از ره نیاز راهم دهی بعالم بالا غریب نیست

4 سودی نمیرسد بتو از طاعت کسی گر بگذری ز جرم برایا غریب نیست

5 از بنده دور نیست که جرم و خطا کند بخشیدن از خدای تعالی غریب نیست

6 اقرار میکنم به گناهان خویشتن رحمی کن ای کریم و ببخشا غریب نیست

7 گر طاعتم سزا نبود رایگان ببخش کالاوریش صاحب کالا غریب نیست

8 گر معصیت سزا نبود معصیت مبین بیچارگی ببین ز تو اینها غریب نیست

9 از من غریب نیست که سوزم در آتشت ور تو دهی بنزد خودت جا غریب نیست

10 از حد خود زیاده اگر میکنم طلب در حضرت کریم تمنا غریب نیست

11 فیضست و درگه تو ازین در کجا رود الحاح بر در تو خدایا غریب نیست

12 دارم محبت نبی و خاندان او گر در جوارشان دهیم جا غریب نیست