مه من از تو غم بی حساب دارد از فضولی بغدادی غزل 248

1 مه من از تو غم بی حساب دارد دل هزار محنت و صد اضطراب دارد دل

2 بیاد نرگس مست تو خسته است مدام چه گویمت که چه حال خراب دارد دل

3 دلیل رفعتش این بس میانه عشاق که چون تو دلبر عالی جناب دارد دل

4 بکفر زلف بتان داد نقد ایمان را وزین معامله قصد ثواب دارد دل

5 دمی ز ناخوشی غم نجات می طلبد نه از خوشیست که میل شراب دارد دل

6 فغان که تا شده است از بهشت وصل تو دور مرا بآه و فغان در عذاب دارد دل

7 بسوز سینه فضولی نمی دهد تسکین شکایت از نم چشم پرآب دارد دل