روزم چو شب تیره شد از درد از حسین خوارزمی غزل 254

1 روزم چو شب تیره شد از درد جدائی ای روشنی دیده غمدیده کجائی

2 حال من مجروح جگرخسته چه دانی جانا چو نداری خبر از درد جدائی

3 گر بهر عیادت قدمی رنجه نکردی باری چو بمیرم بسر تربتم آئی

4 از خسته دلان وه که چه فریاد برآید ناگه تو اگر از در عشاق درآئی

5 آنرا که چو من صید غم عشق تو گردد نی پای گریز است و نه امید رهائی

6 بی درد دلارام نمیگیردم آرام ای درد دلارام توام عین دوائی

7 ما همچو حسین از غم تو چاره نداریم تو چاره جان و دل بیچاره مائی