سرو من باز آ که تا سرو خرامان از طغرل احراری غزل 96

1 سرو من باز آ که تا سرو خرامان بینمت هر طرف جولان نما تا مست جولان بینمت!

2 شد دلم پروانه اندر آتش شمع رخت کز فروغ چهره بر آن رو چراغان بینمت

3 خاک شد در راه عشقت همچو من بسیار کس از غبار عاشقان گردی به دامان بینمت!

4 نیست جز خاک درت دارالشفای خستگان مرهمی در التیام زخم هجران بینمت!

5 دوش دیدم با هزاران جلوه چون طاوس باغ همچو گل امروز با طرف گلستان بینمت

6 می‌زند مهر رخ از صبح بناگوش تو دم آسمان حسن را خورشید تابان بینمت!

7 کی کند فکر فلاطون امتیاز نبض ما؟! درد بی‌درمان غم را سخت درمان بینمت!

8 ای خوش آن مصرع که طغرل می‌سراید بیدلی تا ابد یا رب عصای ناتوانان بینمت!