1 شمع من میل منت امروز چون هر روز نیست وان نگاه گرم و شکر خندهٔ جان‌سوز نیست

2 بی‌سخن آن شکل مخمورانه خواهد کشتنم حاجت گفتار تلخ و غمزهٔ دلدوز نیست

3 یک بیک اسباب حسنت آتش انگیزست لیک هیچ دل‌سوزان‌تر از لب‌های سحرآموز نیست

4 تاب دیگر دارد آن عارض که سوزد خلق را ورنه هیچ آتش بدین صورت جهان افروز نیست

5 تا بکشتن بر نیاید کام از پیش توام وه که این بخت زبونم هیچ جا فیروز نیست

6 آه گرمم گر دهد وی کباب دل چه سود بوی عشقست این فغانی نکهت نوروز نیست