موی سیاه من به از امیر معزی نیشابوری قطعه 21

1 موی سیاه من به جوانی چو مشک بود کافور شد به پیری مشک سیاه من

2 آورد روزگار ز پیری اثر پدید بر روی پژمریده و پشت دوتاه من

3 هرگه ‌که من به سجده نهم روی بر زمین از دیدگان بر آب شود سجده‌گاه من

4 یا رب اگر چه هست فراوان مرا گناه آمرزش تو بیشتر است از گناه من