1 زهد و تقوی ز من نمی‌آید میکنم آنچه عشق فرماید

2 کرده‌ام خویش را بدو تسلیم میکند با من آنچه می‌باید

3 بکف عشق داده‌ام خود را کشدم خواه و خواه بخشاید

4 دم بدم صور عشق در دل من عقدهٔ را به نفخه بگشاید

5 هر نفس از جهان جان دل را شاهدی تازه روی بنماید

6 هر صباحی بتازگی شوری شب آبست عاشقان زاید

7 جان فزون میشود ز شورش عشق تن اگر چه ز غصه فرساید

8 عشق تن گیرد و روان بخشد عشق کل کاهد و دل افزاید

9 فیض هر دو ز غیب معنی بکر آورد نظم تازه ار آید