ای مشک اسیر گیسوی خم از فضولی بغدادی رباعی 22

1 ماییم درد پرور دنیای بی وفا با درد کرده خوشده مستغنی از دوا

2 هرگز نکرده درد دل اظهار ما طلب هر جا که دیده خط زده بر نسخه شفا

1 نی دل و دین ماند نه صبر و شکیبایی مرا رفته رفته جمع شد اسباب تنهایی مرا

2 چند بر من رو نهد هر جا که باشد محنتی دل گرفت از صحبت یاران هر جایی مرا

1 منم ببادیه نیستی نهاده قدم بحرف قید ز کلک فنا کشیده رقم

2 حکیم عقل ز درک تشخصم عاجز دبیر درک در اثبات هستیم ملزم