جناب برزگر! این از میرزاده عشقی نمایشنامه 5

1 جناب برزگر! این ایدآل دهقانست: نه ایدآل دروغ فلان و بهمان است!

2 ز منهم ارکه بپرسی تو، ایدآل، آنست همین مقدمه انقلاب ایران است

3 ولیک حیف که برمرده می کنم تلقین! در این محیط که بس مرده شوی دون دارد!

4 وزین قبیل عناصر ز حد فزون دارد! عجب مدار اگر شاعری جنون دارد

5 به دل همیشه تقاضای «عید خون » دارد چگونه شرح دهم ایدآل خود به ازین؟