موسی علیه السلام درویشی را دید از برهنگی به ریگ اندر شده. ,

گفت: ای موسی! دعا کن تا خدا عزّوجلّ مرا کفافی دهد که از بی طاقتی به جان آمدم. ,

موسی دعا کرد و برفت. ,

پس از چند روز که باز آمد از مناجات، مرد را دید گرفتار و خلقی انبوه بر او گرد آمده. ,

گفت: این چه حالت است؟ ,

گفتند: خمر خورده و عربده کرده و کسی را کشته، اکنون به قصاص فرموده‌اند. ,

و لطیفان گفته‌اند: ,

8 گربهٔ مسکین اگر پر داشتی تخم گنجشک از جهان برداشتی

9 عاجز باشد که دست قوت یابد برخیزد و دست عاجزان برتابد

و لو بسط اللهُ الرزقَ لعباده لبَغَوا فی الارض. ,

موسی علیه السلام به حکمت جهان آفرین اقرار کرد و از تجاسر خویش استغفار. ,

12 ماذا اخاضَکَ یا مغرورُ فی الخَطَرِ حتی هَلَکتَ فَلَیتَ النملَ لم یَطِرِ

13 بنده چو جاه آمد و سیم و زرش سیلی خواهد به ضرورت سرش

14 آن نشنیدی که فلاطون چه گفت مور همان به که نباشد پرش

پدر را عسل بسیار است ولی پسر گرمی دار است. ,

16 آن کس که توانگرت نمی‌گرداند او مصلحت تو از تو بهتر داند