1 مژده خرمی و بی خللی را مانی ابدی جنت و فیض ازلی را مانی

2 بس که همواره دلاویزی و شیرین حرکات سایه طوبی و جوی عسلی را مانی

3 جلوه فرمایی و جاوید نمانی به کسی سیمیایی و بهشت عملی را مانی

4 به ستم معنی پیچیده نازک باشی ای که در لطف رقمهای جلی را مانی

5 به توانایی کوشش نتوان یافت ترا سرخوشی های قبول ازلی را مانی

6 جز به چشم و دل والاگهران جا نکنی جلوه نقش کف پای علی را مانی

7 به دل هر که به چشم تو درآید ناگاه داری آن مایه تصرف که ولی را مانی

8 ای که در طالع ما نقش تو هرگز ننشست زهره حوتی و شمس حملی را مانی

9 اندرین شیوه گفتار که داری غالب گر ترقی نکنم شیخ علی را مانی