مبین به عارض آن سبز گندمین گستاخ
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 مبین به عارض آن سبز گندمین گستاخ مشو به خرمن فردوس خوشه‌چین گستاخ
2 غبار هستی افتاده عزیزان است ز روی کبر منه پای بر زمین گستاخ
3 تلاش وصل نمودن کمال بی‌ادبی است مباش ای دل بی‌تاب این‌چنین گستاخ
4 برابر است به کیخسروی روی زمین به آستانه این در منه جبین گستاخ
5 غلامی‌اش نبود کار هر کسی قصاب چرا تو کنده‌ای (العبد) در نگین گستاخ