مر تو را ای مرد! زن خوش سایه است از میرزاده عشقی مقطع 12

1 دل پر خون من را کس ندارد سر مجنون من را کس ندارد

2 همه کس را، ز گردون دل کباب است ولی گردون من را کس ندارد

1 جهان را دائما این رسم و این آیین نمی‌ماند اگر چندی چنین ماندست، بیش از این نمی‌ماند

2 به چندین سال عمر، این نکته را هر سال سنجیدی که آن اوضاع دی، در فصل فروردین نمی‌ماند

1 هر آن که بی خبر از فن خایه مالی شد دچار زندگی پست و نان خالی شد!

2 بهل بمیرند، آن صاحبان عزت نفس که پشتشان همه از بار غم هلالی شد!

1 آتشین طبع تو عشقی که روانست چو آب رخ دوشیزه فکر از چه فکنده است نقاب

2 در حجاب است سخن گر چه بود ضد حجاب بس خرابی ز حجاب است که ناید به حساب