1 ذکر بر دوستان و کم سخنان چه شماری بسان پیرزنان

2 جور با حکم او همه دادست عمر بی‌یاد او همه بادست

3 آنک گریان ازوست خندان اوست دل که بی‌یاد اوست سندان اوست

4 شدی ایمن چو نام او بردی در طریقت قدم بیفشردی

5 تو به یادش چو گل زبان کن تر تا دهانت کند چو گل پر زر

6 سیر جان کرد جان بخرد را تشنه دل کرد عاشق خود را

7 یک زمان از درش مشو غایب تا بود عزم و رای تو صایب

8 کار نادان کوته‌اندیش است یاد کردن کسی که در پیش است