مهدی هادی چو بنشیند به از فیض کاشانی غزل 1143

1 مهدی هادی چو بنشیند به جای خویشتن زنده گرداند جهان را همچو جان کاید به تن

2 خوش به جای خویشتن باشد نشست خسروی تا نشیند هر کسی دیگر به جای خویشتن

3 شیعه‏ی او را بشارت ده به حسن خاتمت کاسم اعظم کرد ازو کوتاه دست اهرمن

4 شوکت مهدیّ اهل البیت و عالم گیریش شد در افواه خلایق داستان انجمن

5 شد در افواه خلایق داستان انجمن هر نفس با بوی رحمن می‏وزد باد یمن

6 گوشه‏گیران انتظار جلوه‏ات دارند هان خویش را کن آشکار و برقع از رخ برفکن

7 جویبار ملک را آب روان شمشیر تست نونهال عدل بنشان بیخ بدخواهان بکن

8 حافظ این ابیات گفت و فیض در تضمین آن مشورت با عقل کرد، المستشار مؤتمن‏