1 مطربا بردار چنگ و لحن موسیقار زن آتش از جرمم بیار و اندر استغفار زن

2 ای کلیم عشق بر فرعون هستی حمله بر بر سر او تو عصای محو موسی وار زن

3 عقل از بهر هوس‌ها دارداری می کند زود چشمش را ببند و بهر او تو دار زن

4 ور بگوید من به دانش نظم کاری می کنم آتشی دست آور و در نظم و اندر کار زن

5 در غریبستان جان تا کی شوی مهمان خاک خاک اندر چشم این مهمان و مهمان دار زن

6 مطربا حسنت ز پرگار خرد بیرونتر است خیمه عشرت برون از عقل و از پرگار زن

7 تار چنگت را ز پود صرف می جانی بده زان حراره کهنه نوبخت بر اوتار زن

8 بر در مخدوم شمس الدین ز دیده آب زن در همه هستی ز نار چهره او نار زن

9 از یکی دستان او خورشید و مه را خفته کن پس نهان زو چنگ اندر دولت بیدار زن

10 عقل هشیارت قبایی دوخت بهر شمس دین تو ز عشق او به چشم منکران مسمار زن

11 بر براق عشق بنشین جانب تبریز رو و آنگهی زانو ز بهر غمزه خون خوار زن