منوش ساغر دنیا که درد ناب از فیض کاشانی غزل 116

1 منوش ساغر دنیا که درد ناب نماست درونش خون دلست از برون شراب نماست

2 هر آنچه در نظر آید ز زینت دنیا بنزد اهل بصیرت سراب آب نماست

3 ببر مگیر عروس جهان که غدار است مرو بجامه خوابش که پیر شاب نماست

4 مدوز کیسهٔ نفعش که نفع او ضرر است مخور فریب خطایش جهان صواب نماست

5 درونش تیره و تنگ از برون بود روشن ز ذره کمتر و در دیده آفتاب نماست

6 برونش عیش و طرب وز درون غم و محنت درون فسرده و بیرونش آب و تاب نماست

7 غمزه اش کند اندوه جلوهٔ راحت زعشوه اش دل ناکام کامیاب نماست

8 رین سرا دل اشکسته بیت معمور است اگرچه در نظر بی بصر خراب نماست

9 جهانست خواب پریشان گهی شوی بیدار که زیر خاک نخسبی اگر چه خواب نماست

10 نظر بصورت دنیاست آنچه گفتی فیض بمعنی ارنگری سوی حق شتاب نماست