بشر تا از مقام از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 341

1 ای چو جان اندر وجود عالمی جان ما باشی و از ما می رمی

2 نغمه از فیض تو در عود حیات موت در راه تو محسود حیات

1 در بنارس برهمندی محترم سر فرو اندر یم بود و عدم

2 بهره ی وافر ز حکمت داشتی با خدا جویان ارادت داشتی

1 تو ای دل تا نشینی در کنارم ز تشریف شهان خوشتر گلیمم

2 درون سینه ام باشی پس از مرگ من از دست تو در امید و بیمم

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران