بمرد رستم زال و زتن غبار از فیض کاشانی غزل 177

1 بمرد رستم زال و زتن غبار گذاشت ببرد حسرت و عبرت بیادگار گذاشت

2 خوشا کسی که چو رو کرد سوی او دنیا باختیار گذشت و باختیار گذاشت

3 بدا کسی که طلب کرد و دل بدنیا بست باختیار گرفت و باضطرار گذاشت

4 گذاشت هر که به جز کرد گار حسرت بود خوشا کسی که دلش را بکردگار گذاشت

5 فلک نگردد الا بمدعای کسی که کار خویش بخلاق کار و بار گذاشت

6 چو اختیار ندادند بنده را در کار خنک کسی که بمختار اختیار گذاشت

7 چو فیض هر که بدنیا نبست دل جان برد دعای خیر زنیکان بیادگار گذاشت