انجمن شهر ملای گلست از اوحدی مراغه‌ای غزل 102

1 انجمن شهر ملای گلست باده بیاور، که صلای گلست

2 نالهٔ مرغان سحرخوان به صبح از سر عشقت، نه برای گلست

3 بر رخ خوبان جهان خط کشید سبزه، که خاک کف پای گلست

4 باغ، که او خاک معنبر کند سنبل او خواجه سرای گلست

5 پیرهن یوسف مصری، که شهر پرصفت اوست، قبای گلست

6 سر به در دوست نهادند خلق در همه سرها چو هوای گلست

7 اوحدی، اینها همه گفتی، ولی با رخ آن ماه چه جای گلست؟