مخموری و میکده نجوئی حیف است از نعمت‌الله ولی رباعی 42

1 بی اسم کسی درک مسما نکند نام ار نبود تمیز اشیا نکند

2 عقل ار چه مصفی و مزکی باشد ادراک اله جز به اسما نکند

1 عارفی کو بُود ز آل عبا خواه گو خرقه پوش و خواه قبا

2 جان معنی طلب نه صورت تن تن بی جان چه می کند دانا

1 به قدر روزنه تابد به خانه نور قمر اگر به مشرق و مغرب ضیاش نام بود