نامحرمان بسازید با جاهلی از فیض کاشانی غزل 1159

1 نامحرمان بسازید با جاهلی و پستی! ای کوته آستینان تا کی دراز دستی‏

2 با خارجی مگوئید حرف خروج قائم بگذار تا بمیرد در عین خودپرستی

3 قدر امام بشناس ورنه جهان سرآید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

4 گو شیعه را تو خوش باش با ضعف ناتوانی بیماری اندرین ره خوشتر ز تندرستی

5 در مذهب تشیع غفلت ز حق گناه است آری نشان این ره چالاکی است و چستی

6 در غیبت امامت اجر عمل زیاد است بس صبر کن تو ای فیض بر حالتی که هستی‏

7 خار از چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی