مرا گر ز آب حیوان جرعه ریزند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 مرا گر ز آب حیوان جرعه ریزند چه عیب آید که در پای تو دردم
2 چو اطلس بر سر شاهان نشسته نه قصب آمد که در پای تو بُر دَم
3 گر آهن بودم از سختی شکستم ور آتش بودم از سردی فسر دَم
4 ز تو مهری امانت بود بر من بمهر خویش در هجران سُپردم
5 اگر زحمت نمودم تا بامروز شبت خوش باد کان زحمت ببُردم
دیدگاهها **