مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1043

1 مرا اقبال خندانید آخر عنان این سو بگردانید آخر

2 زمانی مرغ دل بربسته پر بود بدادش پر و پرانید آخر

3 زهی باغی که خندانید از فضل بدان ابری که گریانید آخر

4 زهی نصرت که مر اسلام را داد زهی ملکی که استانید آخر

5 به چوگان وفا یک گوی زرین در این میدان بغلطانید آخر

6 کمر بگشاد مریخ و بینداخت سلح‌ها را بدرانید آخر

7 بخندد آسمان زیرا زمین را خدا از خوف برهانید آخر