مده بباد سر زلف عنبر آسارا از نیر تبریزی غزل 12

1 مده بباد سر زلف عنبر آسارا روا مدار پریشانی دل ما را

2 ببند دیده چو مجنون زهرچه جز رخ دوست اگر مطالعه خواهی جمال لیلی را

3 چه جای ضعف من ناتوان که قوت عشق زآسمان بزمین آورد مسیحا را

4 گذشت وعده وصل ایصبا ببین بخدا که برکشید بدام آنغزال رعنا را

5 بتی که سر نشناسد ز پا کجا داند چه حالتست اسیران بی سر و پا را

6 نظر خطاست بدیوار مهوشان کاینقوم بسحر غمزه ببندند چشم بینا را