1 عاشقان جان و دل خویش بدلدار دهید هر چه دارید بدان یار وفادار دهید

2 قطراتی که از آن بحر در این ابر تن است نوبهار است بدان بحر گهربار دهید

3 قطره چون در و گهر میشود از جوشش بحر قطره های دل و جان جمله بیکبار دهید

4 موج این بحر اگر تخته هستی ببرد هین مترسید و همه خویش بدین کار دهید

5 چون فنا گشت در او هستی موهوم شما از سر صدق بوحدت همه اقرار دهید

6 ساقیا نی که ز اسماء و صفات حقند هم ز خمخانه حق باده بتکرار دهید

7 سرخوشانیم قدحها ز حدق ساخته ایم با حمیا ز محیای جنان بار دهید

8 ما ز نظاره ساقی همه چون مست شویم بعد از آن باده بدین مردم هشیار دهید

9 ای حریفان چو حسین از سر اخلاص آمد اندرین میکده او را نفسی بار دهید