1 عشاق وفاپیشه اگر محرم مائید از خود بدر آئید و در این بزم درآئید

2 در بزم احد غیر یکی راه ندارد با کثرت موهوم در این بزم میائید

3 تا نقش رخ دوست در آیینه به بینید زنگار خود از آینه دل بزدائید

4 چون صاف شد آیینه ز اغیار بدانید کایینه وهم ناظر و منظور شمائید

5 کونین چه جسم است و شما جان مقدس عالم چو طلسم است و شما گنج بقائید

6 مستور شد اندر صدف آن گوهر کمیاب گوهر بنماید چو صدف را بگشائید

7 در کعبه دل عید تجلی جمالت ایقوم بحج رفته کجائید کجائید

8 سرگشته در آن بادیه تا چند بپوئید معشوق همین جاست بیائید بیائید

9 چون مقصد اصلی ز حرم کعبه وصل است غافل ز چنین کعبه مقصود چرائید

10 گفتار حسین است ز اسرار خدائی دانیدش اگر واقف اسرار خدائید