عشق همان به که به زاری بود
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 عشق همان به که به زاری بود عزت عشق از در خواری بود
2 دست بگیرد دل درویش را دوست که در مهد و عماری بود
3 هم نکند صید چنان آهویی گر سگ ما شیر شکاری بود
4 از گل و باغش نبود چاره‌ای دیده که چون ابر بهاری بود
5 یار مرا می‌کشد از عشق خود کشتن عشاق چه یاری بود؟
6 روز که بی‌وصل بر آید ز کوه در نظر من شب تاری بود
7 هم بکند چارهٔ او اوحدی چون شب رندی و سواری بود
دیدگاه‌ها **