عشق است آتشی که بیکدم جهان از حسین خوارزمی غزل 26

1 عشق است آتشی که بیکدم جهان بسوخت در قصر دل فتاد و روان شاه جان بسوخت

2 گفتی ز عقل در مگذر راه دین سپر کو عقل و دین که عشق هم این و همان بسوخت

3 ای فتنه زمانه و ای فتنه زمین جانم مسوز ورنه زمین و زمان بسوخت

4 من خود شناسمت که ز انوار عارضت یک شعله برفروخت یقین و گمان بسوخت

5 گفتی نوازمت چو بسازی بسوز عشق والله در این امید توان جاودان بسوخت

6 عشق تو آتش است و دل بنده سوخته آتش فتاده سوخته دل را روان بسوخت

7 جان حسین از غم عشقت بسوخت لیک هرگز دلت نسوخت که آن ناتوان بسوخت