1 عاشقی تا در دل ما راه کرد اغلب انفاس ما را آه کرد

2 بود هر باری دلم عاشق به طوع برد و زیر پای عشق اکراه کرد

3 عیش چون نوش مرا چون زهر کرد صبر چون کوه مرا چون کاه کرد

4 باز در شهر مسلمانان مغی کرد ما را بسته و ناگاه کرد

5 از تن باریک من زنار ساخت وز دل سنگینم آتشگاه کرد

6 با همه محنت که دیدم من به عشق کو مرا بی قدر و آب و جاه کرد

7 نیک خواهم عشق را گر چه مرا او به کام دشمن و بدخواه کرد