عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دامنش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دامنش ما و دود گلخن و موسی و نار ایمنش
2 بر ملایک تهمت آتش‌پرستی بسته‌اند بس که می‌گردند شب تا روز، گرد گلخنش
3 گلخنی کش طعمه آتش نهال طوبی است خار و خس بیهوده می‌گردند در پیرامنش
4 خویش را در عشق او رسواتر از مجنون کنم گر نباشد باعث رسواشدن، عشق منش
5 بوسه پیکان تیرش بر لب زخمم حرام در قیامت گر شود خونم وبال گردنش
6 لذت آتش‌پرستی بر دل قدسی حرام گر بود از گوشه گلخن، هوای گلشنش
ادامه توضیحات شاعر