عشق آمد و مرا ز الم می‌کند از قصاب کاشانی غزل 189

1 عشق آمد و مرا ز الم می‌کند خلاص شوق غم توام ز ستم می‌کند خلاص

2 شور جنونت ار برسد یک‌ جهت مرا از ورطه وجود و عدم می‌کند خلاص

3 یاری کند اگر مژه در راه کوی دوست ما را ز دست نقش قدم می‌کند خلاص

4 یک جلوه تو ای مه من بت‌پرست را یک‌بارگی ز قید صنم می‌کند خلاص

5 وصلت دچار گر شود ای دل‌ربا مرا از جستجوی دیر و حرم می‌کند خلاص

6 ما را دل از نظاره گل‌های داغ تو از آرزوی باغ ارم می‌کند خلاص

7 قصاب اگر نقاب گشاید ز رخ نگار دست مرا ز دامن غم می‌کند خلاص