1 نگاه گم شده در راه کوی یار مرا گسسته عقد گهر گریه در کنار مرا

2 خود از محبت جانان به خود حسد دارم ز رشگ غیر کنون برگذشته کار مرا

3 ز هر یقین که شود صاف سینه صاف ترم غبار دل نشوم گر کنی غبار مرا

4 به بی بری مزنم طعنه کز هزار چمن قضا گذاشته این جا بیادگار مرا

5 ز روزگار چه منت که بر سر من نیست به روزگار تو افکنده، روزگار مرا

6 خدا ز آفت پژمردگی نگهدارد شکفته است دل و طبع زین بهار مرا

7 مزاج دوست خموشی خرد ولی چه کنم گل محبتم این ناله هست خار مرا

8 تعلق تو «نظیری » بپستیم دارد توجهی که کند دوست واگذار مرا