جگر تشنگانند بی‌توشگان از رودکی مثنوی 30

1 گل دگر ره به گلستان آمد وارهٔ باغ و بوستان آمد

2 وار آذر گذشت و شعلهٔ او شعلهٔ لاله را زمان آمد

1 کار همه راست، آن چنان که بباید حال شادیست، شاد باشی، شاید

2 انده و اندیشه را دراز چه داری؟ دولت خود همان کند که بباید

1 امروز به هر حالی بغداد بخاراست کجا میر خراسانست، پیروزی آنجاست

2 ساقی، تو بده باده ومطرب تو بزن رود تا می خورم امروز، که وقت طرب ماست

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار