دعوی لبت دمی که به مرجان از قصاب کاشانی غزل 36

1 دعوی لبت دمی که به مرجان کند در آب جای گهر به چشم صدف جان کند در آب

2 چشمت اگر ز بند صورت فتد به بحر دلی ز یک نگاه چه طوفان کند در آب

3 روشن کنند از تو صدف‌ها چراغ دل عکس رخت چو عزم چراغان کند در آب

4 دریا زند چو فاخته از بال موج پر سرو قدت چو جلوه مستان کند در آب

5 چون بگذرد حدیث تو امشب به روی بحر شورش حباب را چو نمکدان کند در آب

6 نه جرعه‌ای به خسته‌دلان ده چو می خوری بس درد را که لعل تو درمان کند در آب

7 بی دام نیم قطره نماند در این محیط زلفت گهی که سلسله‌جنبان کند در آب

8 دارد یگانه گوهر مقصود را به کف خود را شناوری که به قربان کند در آب

9 قصاب از جگر کشی آهی که چون حباب خوبست خانمان تو ویران کند در آب