پیوند ببندند بتان از ملک‌الشعرا بهار غزل 335

1 پیوند ببندند بتان لیک نپایند ور زان که بپایند بگویند و نیایند

2 وانگه چو بیایند نخندند و ز عشاق خواهندکه‌شان هیچ‌ نبوسند و نگایند

3 گویند نباتی را، مردم به دهان در گیرند، ولی نه بمکند ونه بخایند

4 این یوسفکان گرچه عزیزند ولیکن ای کاش که هیچ از شکم مام نزایند

5 ور زان که بزادند شوند آبله‌رویان تا زشت شوند و دل مردم نربایند

6 ور زان که ربودند بمیرند که عشاق بر جای‌ غزل‌ نوحه بر ایشان‌ بسرایند