زندگانی چه کوته از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 67

1 زندگانی چه کوته و چه دراز نه به آخر بمرد باید باز؟

2 هم به چنبر گذار خواهد بود این رسن را، اگر چه هست دراز

3 خواهی اندر عنا و شدت زی خواهی اندر امان به نعمت و ناز

4 خواهی اندک‌تر از جهان بپذیر خواهی از ری بگیر تا به طراز

5 این همه باد و بود تو خواب است خواب را حکم نی، مگر به مجاز

6 این همه روز مرگ یکسانند نشناسی ز یک دگرشان باز

7 ناز، اگر خوب را سزاست به شرط نسزد جز تو را کرشمه و ناز