1 سر نامه بر نام زروان پاک که رخشید ازو هرمز تابناک

2 خداوند زاووش و کیوان پیر فروزندهٔ ماه و ناهید و تیر

3 وز او آفرین باد بر ایزدان که هستند فرمانبرش جاودان

4 هم امشاسپندان با زور و دست که دارند بر کوه ها را نشست

5 وهومانو آن پیک هوش و خرد کزو برتر اندیشه برنگذرد

6 دگر ثاریوهرا سروش شهان کزاو گردد آباد ویران جهان

7 سپندار میتا شه زندگی که جان ها ازو یافت پایندگی

8 فراواشی امشاسفند روان که آخر شتابد سوی آسمان

9 بسی باد نفرین ناخوب و زشت ابر انگرومانیوس پلشت

10 که اهریمنانند او را رهی ز نور و فروغ است جانش تهی

11 اکومانو آن دیو تیره روان که از زهر تن‌ها کند ناتوان

12 دگر زیری آن مایهٔ بغض و کین کز او شد پر آشوب روی زمین

13 دگر سااورو آن بد بدکنش که آز و فریب است او را منش

14 همان اندریمان ناپاک رای که جور و ستم ماند از وی به جای