بگذشت و چه گویم که چه بر از سعدی شیرازی رباعی 29

1 من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم تو به یک جرعه دیگر ببری از دستم

2 هر چه کوته نظرانند بر ایشان پیمای که حریفان ز مل و من ز تأمل مستم

1 عیب یاران و دوستان هنر است سخن دشمنان نه معتبر است

2 مهر مهر از درون ما نرود ای برادر که نقش بر حجر است

1 نشنیدم که مرغ رفته ز دام باز گردید و سر گفته به کام

2 مرغ وحشی که رفت بر دیوار که تواند گرفت دیگر بار

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم