بیا که داد صبوح از بهار بستانیم
- 1
- 2
- 3
1 بیا که داد صبوح از بهار بستانیم برات بی غمی از روزگار بستانیم
2 بیا که هر چه بدان دسترس بود بدهم ز دست و جام مَی خوشگوار بستانیم
3 اگر ز توبه در اندیشه ای به گردن ما که فتوی از گل و از نوبهار بستانیم
1 بیا که داد صبوح از بهار بستانیم برات بی غمی از روزگار بستانیم
2 بیا که هر چه بدان دسترس بود بدهم ز دست و جام مَی خوشگوار بستانیم
3 اگر ز توبه در اندیشه ای به گردن ما که فتوی از گل و از نوبهار بستانیم
دیدگاه‌ها **