بیامدیم از جلال الدین محمد مولوی غزل 1140

1 بیامدیم دگربار چون نسیم بهار برآمدیم چو خورشید با صد استظهار

2 چو آفتاب تموزیم رغم فصل عجوز فکنده غلغل و شادی میانه گلزار

3 هزار فاخته جویان ما که کو کوکو هزار بلبل و طوطی به سوی ما طیار

4 به ماهیان خبر ما رسید در دریا هزار موج برآورد جوش دریابار

5 به ذات پاک خدایی که گوش و هوش دهد که در جهان نگذاریم یک خرد هشیار

6 به مصطفی و به هر چار یار فاضل او که پنج نوبت ما می‌زنند در اسرار

7 بیامدیم ز مصر و دو صد قطار شکر تو هیچ کار مکن جز که نیشکر مفشار

8 نبات مصر چه حاجت که شمس تبریزی دو صد نبات بریزد ز لفظ شکربار