1 ترک سرمست تو خون دل ما می‌ریزد بی‌گنه خون دل خسته چرا می‌ریزد

2 مردم دیدهٔ دریا دل گوهر پاشم هرچه دارد همه در پای شما می‌ریزد

3 تا صبا می‌زند از چین سر زلف تو دم نافه‌های ختن از باد هوا می‌ریزد

4 سنبلت پای دل پیر و جوان می‌بندد نرگست خون دل شاه و گدا می‌ریزد

5 چون تو در طرف چمن می‌روی ای آب حیات در چمن برگ گل از روی حیا می‌ریزد

6 در گذر دامن تو خاک چمن مشکین کرد یا مگر غالیه از جیب صبا می‌ریزد

7 دست ساقی به صبوحی ز پی دفع خمار می صافی است که در جام صفا می‌ریزد

8 تا بگیرد خُتَنَت را به خطا لشکر زنگ چین زلف سیهت مشک خطا می‌ریزد

9 طبع حیدر ز هوداری تو دریایی است ورنه این گوهر معنی ز کجا می‌ریزد؟