گل صد برگ ز درهم شده کارم از اسیر شهرستانی غزل 165

1 گل صد برگ ز درهم شده کارم پیداست چه بهاری ز جگر سوخته خارم پیداست

2 گریه با آتش یاقوت محبت چه کند گر ز سر آب گذشته است شرارم پیداست

3 می توان کرد تماشای نفس سوختگی دل دویدن ز سراسیمه غبارم پیداست

4 عندلیب گل اوضاع پریشان خودم رنگ رخسار تو از چهره کارم پیداست

5 نتوان بست به زنجیر عدم شوق مرا دل دیوانه ز پیچیده غبارم پیداست

6 بستر شعله همین خواب مرا می سوزد دل بیدار ز پرواز شرارم پیداست

7 گشت دیوانه درید آینه ام خامه رنگ خوش چراغان گلی از شب تارم پیداست

8 لذتی می چشم از هر غم بیهوده اسیر نمک خوان معاشم ز مدارم پیداست