گشادی طره و مشک ختن سوخت از قدسی مشهدی غزل 88

1 گشادی طره و مشک ختن سوخت نقاب از رخ فکندی و چمن سوخت

2 اسیران غمت را آتش عشق چو تار شمع در یک پیرهن سوخت

3 نشستی با رقیب و من کبابم زدی آتش به غیر و جان من سوخت

4 نگشتم آشنای کس ز مهرت مرا داغ غریبی در وطن سوخت

5 برآمد دود از جان زلیخا مگر یعقوب در بیت‌الحزن سوخت؟

6 ندارد بر جگر چون لاله داغی دلم بر حال برگ نسترن سوخت

7 به عهد استوار خویش نازم که چون قدسی دلم را در کفن سوخت